Yemek problemimiz var!… mı dediniz?

Minik tomurcukları Merkür’ e getiren her anneden duyduğum klasik anne cümlesi ‘’ Yemek problemimiz var’’ henüz bu cümleyi kullanmayan bir anneyle hiç karşılaşmadım diyebilirim. Normal değil mi? Bir çocuğun büyümesin de, gelişmesinde doğru ve düzenli beslenmenin önemi tartışılmaz. Çocuğunun bir gününü okulda geçireceğini düşünen bir annenin bu telaşı da çok doğal…

Ben her zaman sabah kahvaltısının enerjisine, öğle yemeğinin terbiyesine, ikindi kahvaltısının keyfine inandım.

Bu nedenle sabah kahvaltılarımız hep açık büfeydi yani ev kahvaltısı… Her şey var. Bir gün bir velim bana dedi ki; ‘’Çocuğum evde benden pekmez istiyor ama bu okulun pekmezinden değil diyor. Pekmezinizin markası nedir? ‘’ Anneye pekmezi nasıl verdiğimizi anlattım. Tahin ile karıştırarak, ’’Tahin pekmez’’ Şokella gibi ekmeğine süreceksiniz. Önce siz yiyeceksiniz ve ‘’Hımmm çok lezzetliymiş’’ diyeceksiniz. Çok sevdikleri için her zaman ikinci dilimi bu şekilde vermelisiniz. O zaman birinci dilimi ve tabağındakileri afiyetle bitiriyorlar.

Öğlen yemeklerimiz yemek probleminin bittiği, çatal kaşık, peçete kullanmayı, sofradan birbirimizi bekleyerek kalkmamız gerektiğini öğrendiğimiz, yemek duası ile başlayıp, afiyet olsun ile bitirdiğimiz, kalktığımızda sandalyelerimizi masaya yerleştirdiğimiz çok terbiyeli bir öğün oldu her zaman…

Yemek duamızı öğrenmek isteyen anneler için( Yemeğimi yemeden, el açtım allahım sana… akıl, sağlık, doğruluk, iyi huylar ver bana… yemezsem büyüyemem, okuluma gidemem… Çabuk çabuk yiyelim okulumuza gidelim… Bizi koruyan Allaha her zaman dua edelim… Yediğimiz bal olsun, içtiğimiz kan olsun… Hepimize afiyet olsun… Amin… Eline sağlık J………J teyze) Çok sevimli bir yemek duası değil mi?

Bir gün yemekte semizotu var. Bu sebzeyi ilk defa okulda yiyecekler. Onlara ‘’bu sebze yemeğinin ismini kim söyleyecek?’’ dedim. Bilen yok. Çocuklardan birçok cevap geliyor. Lahana, ıspanak, maydanoz… Bütün sebzeleri saydılar ama bilen yok. (Bu arada semizotunun faydalarını da konuşuyoruz.) Çocuklardan biri çok sıkıldı. ‘’ Offf yaaa ıspanağın kardeşi işte’’ dedi ve noktayı koydu.

Eylül çok zor bir çocuk üstelik yemek seçiyor. O gün yemekte havuç salatası var ama yemek istemiyor. Ben tavşanları anlatmaya başladım. Eylülün en sevdiği hayvan… Sürekli tavşan kostümüyle dolaşıyor. Tavşanların gözleri çok güzeldir ve çok parlaktır. Neden biliyor musunuz? Çünkü havucu çok severler ve hep havuç yerler. Eylül Havuç salatasını bitirdi. Mutfak sorumlusundan bir tane daha havuç salatası istedi. Ben bunu görünce yanına yaklaşıp, ‘’Aferin Eylüle havuç salatasını bitirdi şimdi ikinci tabağını yiyecek’’ deyince; Eylül bana döndü ‘’ Bak Funda hanım, havucu yedim bu gözüm parladı, şimdi ikincisini yediğimde öteki gözümde parlayacak’’ Bu anıyı her zaman gülümseyerek hatırlarım. (Bu arada Eylül şu an 18 yaşında, artık bana Funda teyze diyor.) Bunlar gülümseten çok faydalı anılar…

İkindi kahvaltımız ise her zaman çok keyifliydi. Börekler, meyve salataları, kekler, pudingli pastalar… Bu öğün çocuklar için beş çayından farksızdır.

Aslında çok ısrarcı olmadan, çocukların ilgi alanlarını göz önünde bulundurarak, keyifli bir sohbet, onların dünyasından bakarak bir birey olduklarına inanmak her zaman anneleri çözüme ulaştırır.

Çocuklara büyük insan muamelesi yaptığınızda, onların düşüncelerini önemsediğinizde ve en önemlisi onları dinlediğinizde her zaman ortak bir noktada buluşabilirsiniz.

Sevgiyle paylaştığınız yemek saatleriniz çocuklarınıza bal şeker olsun.

Funda MÜCAVİROĞLU

Çocuk Gelişimi